Marc: “Ik kom hier graag, het is precies of ik telkens een dag op reis ga. We spelen veel spelletjes. We knutselen, we turnen in groep. Er is een vogelpik met kleefballetjes. We zwansen en we dansen ook al eens. En Rita, mijn vrouw, komt mij altijd tegen 16 uur weer ophalen. Dan ben ik blij om terug naar huis te gaan. Dat komt natuurlijk door mijn vrouw!”
Rita: “Het was voor mij een hele moeilijke stap om Marc hier te brengen, maar nu is het echt een opluchting. Hij kreeg op zijn 64 een vorm van jongdementie. Het ging eerst heel traag, maar vorig jaar nam de ziekte een versnelling. We zijn verhuisd naar Zandvliet en wonen nu op vijf minuutjes wandelen van Monnikenhof. De dagen dat Marc naar hier komt, breng ik hem ’s ochtends en kom ik hem in de vooravond weer ophalen. ’s Avonds eten we gewoon samen thuis en slaapt hij in zijn eigen bed.”